MİLLİ MÜCADELE’NİN 100. YILINDA EMİRDAĞ’I YAZMAK
Tarihte önemli günler vardır; milletlerin var olması, yeniden tarih sahnesine çıkması, büyük zaferler gibi… Milletler de insanlar gibi hafızaları ile yaşarlar ve yarınlara emin adımlarla yürürler. Belleğini kaybeden, geçmişini hatırlamayan bir insan bugününü ve geleceğini sağlıklı bir biçimde oluşturamaz Tarihini bilmeyen, tarihine gerekli önemi vermeyen milletler, meselelerine çözümde bulamazlar.
Tarih, insanlara ve milletlere “devamlılık/süreklilik” düşünce ve duygusunu aşılar. Bugün millet olarak sahip olduğumuz bütün değerler sistemi, milli kültür unsurları atalarımızın bize bıraktıkları miraslardır. Bu mirası zenginleştirilerek, işleyerek gelecek nesillere aktarılması önemli bir milli görevdir. Bu görevin idraki içinde olmak ancak tarihi bilmekle mümkün olur. Yoksa toplumların hayatında “devamlılık” düşüncesi oluşamaz. Nesiller arasında kopmalar meydana gelir.
Tarih acı/tatlı hatıraların, önemli başarıların yaşandığı bir zaman dilimini ifade eder. Bu sebeple, birlikte yaşanan bir tarih, insanlar arasında “millî birlik ve bütünlük” fikrini geliştirir. Bu fikir ve duygu milletlerin hür ve bağımsız olarak yaşamalarının güvencesidir. Tarihin bir diğer önemi de kendi kültürünü ve medeniyetini iyi tanıyan, ona sahip çıkma ve onu geliştirme şuuruna sahip nesillerin yetişmesine olan katkısıdır. İyi bir tarih eğitimi almış, kendi milletinin tarihteki başarılarını öğrenmiş genç nesiller, milletlerine güven duyarlar ve başka milletlere hayranlık beslemezler.
Osmanlı İmparatorluğu, 1918 yılının sonlarına gelindiğinde I. Dünya Savaşı’ndan mağlup ayrılmış, Mondros Mütarekesi’ni imzalayarak dağılma sürecinin sonuna gelmiş bir devlet görünümündeydi. Avrupa devletlerince hasta adam olarak nitelenen Osmanlı; imzaladığı ateşkes ile Boğazların hakimiyetini, yeraltı kaynaklarının kullanım haklarını ve donanma ile ordu üzerindeki inisiyatifini İtilaf Devletleri’ne devretmişti.
Milli Mücdele de Emirdağ
Eğitimci Yazar Ahmet Urfalı tarafından Emirdağ'ın Milli Mücadele günleri hakkında detaylı yazıları 22 Eylül 2021 tarihinden itibaren sitemizde olacaktır.
YÜKSEL TURİZM
Mavi gömlek kravat bir de aynalı gözlük.
Şoförler karizmaydı Ferdi'yi de açarsa.
Köroğlu beli bile, olurdu ona düzlük.
Yolda Özkaymak ile Haskaymak'ı geçerse.
Seyahatin olmazsa olmazı cam yanıdır
Buzdolabı üstünde gitmek güzel anıdır.
Sanma koltuk yatınca horlama zamanıdır.
"İnecek var" diyen ses ile uyku kaçarsa.
Önde "lütfen şoförle konuşmayın" yazardı.
Nedense bu yasağı hep şoförler bozardı.
"Yağlı mı yedin" diye muavin çok kızardı.
Şayet kim, ikide bir su isteyip içerse.
Şoför ile muavin molada yemek yerdi.
Yolcularsa simitle çaya talim ederdi.
Sınır yokken Yüksel'ler, yüz seksenle giderdi.
Şimdi sınır doksanda, işte öyle uçarsa.
Davran Gönüllere Taht Kurmuştur
Emirdağlı; ‘’Türkmen Yörük Beyi’’ Muhterem Davran, gerçek bir efsanedir. Efsaneler unutulmuyor. Emirdağlı; ‘’Türkmen Yörük Beyi’’ Muhterem Davran, ölümünün (vefatının) ardından 21 yıl geçmesine rağmen gönüllerde taht kuran, saygı ve sevgi duyulan, yokluğu aranan, her daim anılan bir isimdir. Mert, yardımsever ve cesur kişiliğiyle sevenleri tarafından ‘’BABA’’ lakabını alarak Emirdağ ve Eskişehir’in ‘’BABASI’’ olmuştur
Emirdağlı; ‘’Türkmen Yörük Beyi’’ Muhterem Davran, Emirdağ ve Eskişehir’e her yönden katkıları çok olan önder kişiliği, vizyonu, yardımseverliğiyle gönüllerde taht kurmuştur. Emirdağ ve Eskişehir’de cesurluğuyla, mertliğiyle nam salmıştır. Kapısına dertle, sıkıntıyla geleni geri çevirmemiştir ve derdine, sıkıntısına çözüm bulmadan da göndermemiştir. Mutlaka olumlu yönden çözüm bulmuştur. Yüzlerce kişiye iş imkânı sağlamıştır. İşçiye, öğrenciye, fakire, garibana kol kanat germiştir. Yıllarca Eskişehir Otobüsçüler ve Yazıhaneciler Dernek Başkanlığı yapmıştır. Eskişehir’de yolcu taşımacılığında bir çığır açmıştır.
Aynı zamanda gerçek bir vatansever olan ‘’Türkmen Yörük Beyi’’ Muhterem Davran; Emirdağ geçmişine, örflerine, kültürüne sahip çıkarak Türkmen ve Yörük ruhunu canlandırmıştır. Geleneklerini yaşatmak adına gerek yurt dışından gerek yurt içinden, sanat ve siyaset dünyasından katılımların olduğu binlerce kişiyi ağırlamış ve misafir etmiştir. Emirdağ Yaylaların da Türkmen Yörük Şölenleri düzenleyerek bir ilke imza atmıştır. Türkmen ve Yörük Beyi olarak da gönüllerde taht kurmuştur. Eskişehirspor’a yaptığı maddi ve manevi yardımlar asla unutulamaz. Yıllarca Eskişehir sporda yöneticilik yapmıştır. Maddi manevi gücünün kapılarını, Eskişehirspor’a sonuna kadar açmıştır.
KOMADAYIZ
Camiler yapılır ibadet için,
Ezanlar namaza çağırır.
Saf olunur bir saf, ikinci belki ?
Ne caminin hakkını veriyor, ümmet !
Hac ve umre için
Kâbe’ye yüz sürülür,
Ahlak , maneviyat unutulur,
Ne Kâbe’nin hakkını veriyor, ümmet !
Kapanacaksın Allah’ın emri !
Yarı açık ,yarı kapalı.
Tesettüre riayet eden yok,
Ne tesettürün hakkını veriyor, ümmet !
Selâlar,ezanlar uyarıyor,
Ölüm var, gel hazırlık yap diyor,
Duyanda duymaz oluyor,
Ne selalar ne de ezanlar uyarıyor ,ümmeti !
Tabaklarlı Tefçi Akkı
Emirdağında Tefçi Saniyeden önce Tabaklarlı Akkı vardı. 1940’lı yıllar kızbaşı, nişan yapacak aileler rahmetli babama gelir “Adil Ağa Tabaklardan Akkı’yı bi getiriver.” derlerdi. Babamla birlikte Tabaklara varıp Akkı’yı alır, taksinin ön tarafına bindirir, Emirdağına doğru yola çıkardık. Akkı koca kafalı esmer bir kadındı.
Rahmetli babam yolda Akkı söyle bi bakalım der; Akkı da tefi eline alıp;
Otomobil harılar,
Altın dişi parılar,
Ayağına dökülür,
Seni duyan karılar.
AKYAZILI SULTAN (H.Z)
Anadolu erenlerinden,
Akyazılı Sultan Efendi,
Boyu posu uzun,heybetli,
Kar gibi beyaz tenli.
Hoca Ahmed Yesevi,
Hacı Bektaş-i Veli ,
Mürşid-i Kâmili,
Öyle oldu,öyle okudu ki,
İcazet verdi Hacı Bektâşi Veli.
Ey oğul icazet diplomanı,
Hak ettin almaya,
Emir verdi padişah,
Gideceksin rum diyarına.
Yanına verdi kırk mürid,
Yollara revan oldular,
O diyar bu diyar derken,
Bugünki Varna şehrine geldiler.
Bulgaristan göç diyarı,
Karamanoğlu dağılmış ,
Konmuşlar Balkanlara,
Yurt salmışlar topraklara.
Kavim göçleri olmuş,
Karadeniz üzerinden,
Gagaus Türkleri
Yerleşmişler bölgeye.
Evlenmiş barklanmışlar,
Karışmışlar bir haylice,
Dini yaşatan hatırlatan ,
İhtiyaç olmuş bölgede.
Din yaşanıp, yaşatılacak,
Dini nasihat yapılacak
Karşıladı halkı,
Hoca geldi diyerek.
Kebap yapmışlar,
Çubukla ateşte pişen kebap,
Misafirler yemişler,
O anda bir ses gelmiş.
Akyazılı Sultana gelen seste,
“Yanmış yağlı çubuğu ,
Toprağa dik “diyerek,
Dikmiş yanmış, yağlı çubuğu toprağa.
Anında yeşermiş,yaprak vermiş,
Meyve vermiş,kestane ağacı işte.
“Ey evlatlarım bu ağaç,
Bu vadinin koruğu olsun.
Rukiye Cigli