Asker ocağına sevk kağıdı gelenler, gitmesine en azın-dan yirmi gün, bir ay kala ayrılık havasına girerler. Evinde kendi üzerinde hüzün ve gurur ikisi bir arada dolaşır, yaşanır. Ana baba, vatana bir evlat yetiştirip yurt savunması için askere bir yiğit göndermenin sevincini ezgilerle yaşar. Siğim siğim gözyaşı, ılgıt ılgıt içine dökülür. Keza delikanlı yaşdaşları ile sağlam bir vücuda sahip olduğunu, vatanına olan borcunu ödemek için hazır olduğunu, on binlerce Mehmet’in postal sesleri arasında kendinin de aslanlar gibi yürüyeceğinin mutluluğunu yaşamakta, bir yandan da sevdiklerinden bir süre ayrı kalmanın hüznünü yaşamaktadır.
Her gün mevsimin durumuna göre gündüzleri öğle ile ikindi arasında veya ikindi sonu, kızların gelinlerin bakır helkeler ve güğümler ile kuyulara, çeşmelere çıktığı, katar katar olup yola düştükleri saatlerde, on beş yirmi genç, en güzel elbiselerini giyinmiş, iğde çiçeği esanslar sürünmüş vaziyette kol kola girerler, ellerini de sağ kulağa atarak türkü söylemeye başlarlar. Bu izah etmeye çalıştığım manzara görmeye değer güzel bir fotoğraftı. Yüksek avlulu penceresi küçük sokağı görmeyen evlerden

Konya caddesinde gectiğimiz hafta başlayan asfatl kazıma calışmalarının ardından hızla asfaltlama işlemi başladı. 

Emirdağ Belediyesi Konya Caddesinde asfalt, bisiklet yolu, peyzaj ve kaldırım çalışmalarına başladı.

Belediye Başkanı Koyuncu “Konya Caddesini sil bastan yeniliyoruz, eskisinden çok daha güzel sıcak asfaltlı ve planlı bir şekilde yapmaya başlıyoruz, çalışmalarımızı Emirdağ’ın bir çok mahallesinde sürdürüyoruz. Ekiplerimiz ilçe nüfusumuz artmadan, yollar

Başlarında İstanbul fesi, boyunlarında poşu, sırtlarında efe elbisesi, ayaklarında çarık ve boncuklu örme çorap, belle-rinde acem kuşağı ve işlemeli mendil vardı. Halk Oyunları Ekibi, Emirdağ’ı il merkezinde temsil eder, her ilçe kendi mahalli oyun ekibiyle Afyon Futbol Sahası’nda oyunlarını sergilerdi. Bu gösteriler her yıl yapılırdı. Bu gösteriler çok coşkulu geçerdi. Çalgıları en usta Abdallar çalardı. Bu gösterileri Emirdağ’da bando olmadığı için Emirdağ Ortaokul Müdürlüğü organize ederdi.
Emirdağ’ın en güzel oyunları; Dabandan, Üç Kürtoğlu’dur. Kapı Ardına Asa da Koymuş Eleği, Anasının Kömür Elâ Gözlü Meleği türküleri de sevilirdi. Ekipte; Hilmi Vural, Ahmet Kantarcı, Soğukkuyulu Kel Osman ve diğerleri vardı.
Şimdi Emirdağ’ın çok sevilen Dabandan oyunu hakkında bilgi vereceğim:
Emirdağ halk oyunlarının en çok beğenileni ve oynananı olan Dabandan, halkın ifadesiyle yöre için “milli marş” hüviyeti kazanmıştır. Emirdağ’ın her düğününde en az üç-beş defa oynanır. Aslında bir erkek oyunu olan Dabandan, yeni düğün anlayışı

 Doğalgaz ve alt yapı çalışmaları tamamlanan Konya Caddesinin yolu cok yıpranmıştı. Emirdağ Belediyesi yıllardır dokunulmayan Konya Caddesi'ne yepyeni bir asfalt yol, bisiklet yolu, peyzaj ve kaldırım çalışmalarının yer aldığı Konya Caddesi projesi Afyonkarahisar İl Özel İdaresi katkılarıyla Emirdağ Belediye bütçesiyle gerçekleştirilecektir.

Hani her zaman deriz ya; “Eski Ramazanlar bir başka idi.” diye. Evet bu gerçekti. Elbette eski Ramazanlar farklı idi. Şöyle ki; oruç tutmayan, oruç tutana saygı gösterirdi. Oruçlunun gözü önünde bir şey yemez, içmezdi. Şimdiki gibi Ağustos sıcağında oruçlunun gözüne baka baka soğuk su şişe-sini başına dikmez, elinde dondurma külahı yalamazdı. İşte bunlardan dolayı “Ah eski Ramazanlar…” diye o günlerin özlemini duyuyoruz. Komşu komşusuna pişirdiğinden verir, tattırırdı. Zira ocakta pişen yemeğin kokusu komşu evine yayılırdı.
Bu mübarek ay girerken daha doğrusu üç aylar Recep, Şaban ve Ramazan ayı yaklaşınca sokağın fakiri zengini, yaşlısı genci kendi kararınca onu karşılar. Önce dip bucak evinin temizliğini yapar, akşam sofrasında, özellikle sahurda yeneceklere önem verilirdi. Herkes ilahi bir güç ile oruca niyetlenmiştir. En güzeli de sokaklara, evlere mübarek ayların kokusu ağır ağır yayılmaya, etrafı sarıp sarmalamaya başlamıştır. Belediye’nin görevlendirdiği davulcular sokaklara dağılmış, ha-neleri sahura kaldırmak için çalmaktadır. Uyanmalarını istemediğimiz çocuklarımız ama davulun sesine ama mis kokan haşhaşlı katmerin kokusuna uyanırlar. İlk geceyi bu şekilde yer içer, oruca niyet ederdik. Bizler öğle namazını bekler ve “Tekne orucu tuttum.” diye